Verveeld

Ik zit lekker op de bank met mijn feather and fan (ja, nog steeds). Maar ik verveel me suf. 2 toeren recht, 1 averecht en dan mag ik 1 toer kunstjes doen. Wat k2tog (2 recht samenbreien), een omslagje hier en daar, ’t is niet bijster boeiend. Ik geef toe, het ziet er prachtig uit. Maar 't is een beetje saai. Gevolg is dat ik niet oplet wat ik doe en dan toch foutjes maak. Een omslag te veel, een keer te weinig samengebreid. Dat is in deze sjaal op zich niet heel erg. Het garen, Rowan kidsilk stripe, is heel vergevingsgezind en verbloemt mijn blunders met zijn wolligheid. Maar ik ben niet van de fouten en dwing mezelf de toer weer uit te halen en ook de toer ervoor, want na uitgebreid tellen is gebleken dat ik daar al de mist in ben gegaan. Uithalen is met de kidsilk een hele klus. Ten eerste zijn het 146 steken. Daarbovenop komt nog de wolligheid die fijn is voor het maskeren van foutjes, maar binnen de kortste keren knoopjes vormt die je het uithalen bijna onmogelijk maken zonder schade aan te richten. Ja hoor, ik vergat een steekje vergeten weer op de naald te zetten en woepsie, daar ging ie. Ladder in mijn werk. Lamp er bij en priegelen maar.

Ik heb ondertussen een nieuw project opgezet. Niet tè moeilijk, beginner weet je, maar wel met wat meer kunstjes. De ervaren breier ligt nu onder tafel van het lachen, want het is super eenvoudig, als je maar doorhebt wat je moet doen. Ik heb de eerste 28 toeren van Mirabelle gebreid en het ziet er leuk uit! Manos del Uruguay is heerlijk zacht, maar niet pluizerig. De kleur luna is super met mooi kleurverloop van rood naar roze. Voor mij het belangrijkst, er zit net wat meer uitdaging in. De eerste keer dat ik een foutje maakte (omslagje gemist geloof ik, want er bungelde een draadje  aan de achterkant), heb ik de hele boel uitgehaald. Ik zie bij projecten van ravelers wel eens ‘frogged it’ staan. Uitgehaald dus. Mooi woord, rot actie.

Nu doe ik dus een paar toeren pauwesjaal en dan weer een stukje Mirabelle. Beter.