vrijdag 9 september 2016

Whiehoeeee en gaan!

Een half jaar geleden besloot ik het roer om te gooien en begon ik samen met een compagnon een bedrijf <STRONG>webdevelopment. Dat was nogal een stap voor me. Ik weet al heel lang dat schrijven ontzettend belangrijk voor mij is. In mijn voorgaande carrière mocht ik al veel schrijfwerk doen, maar liep ik altijd tegen de beperkte tijd aan die ik er voor kreeg. Dat is ontzettend frustrerend. Nadat ik mijn vorige baas vaarwel had gezegd, besloot ik uit te zoeken of ik iets voor mezelf zou kunnen beginnen. Iets schrijverigs. Alles uitgebreid uitgezocht, maar zodra er een bedrijfsplan om de hoek kwam kijken toch de gedachte snel weer aan de kant geschoven. Helemaal alleen werken, dat is niet voor mij.

Tot daar die ene kans kwam. Die gast die zo gek was te denken dat we samen een dijk van een zaak op kunnen zetten. Hij die niet denkt in onmogelijkheden en limieten. Ineens viel het kwartje. Als je maar wacht en wacht tot die kans je op een presenteerblaadje wordt aangereikt, in hapklare brokjes gesneden en kant en klaar om door te slikken, mis je de boot. Jouw boot! Natuurlijk zijn er honderd-en-één risico's en onzekerheden. En die bestaan niet alleen in je hoofd. Maar als je het wilt, doe het dan! 

Ik had de vrienden van het UWV nog achter de hand. Ik ben heel blij dat ik een half jaar heb mogen proberen of ik het kan. Of ik op eigen benen kan staan en of ik die onzekerheid verdraag. De 6 maanden zijn nu voorbij. Ik kan je zeggen dat het een geweldige tijd is geweest. Schrijven, ik wil nooit meer anders. Ik heb zoveel geleerd over mezelf, maar ook over mijn dierbaren. Zij hebben werkelijk alles gegeven om ervoor te zorgen dat ik uit kon zoeken hoe ik kan functioneren in mijn nieuwe wereld. Ik heb alle tijd en ruimte van ze gekregen, daar ben ik enorm dankbaar voor. 

Het is tijd om definitief de knoop door te hakken. Ben ik gelukkig als schrijver in mijn eigen zaak, zonder vast inkomen, maar met werk waar ik zo blij van word en zoveel energie van krijg? Ik heb zoveel ruimte in mijn hoofd. Dat ik elke dag zingend wakker word en lachend aan mijn werk begin, is lekker. Dat ik dingen doe en durf waar ik voorheen niet van durfde dromen is iedereen wel opgevallen. Daar ben ik nog lang niet klaar mee. En er valt nog zo ontiegelijk veel te leren. 

Mijn besluit staat vast. <STRONG> is sterk en ik dus ook. Ik ga de onzekerheden aan en bouw aan mijn toekomst, onze toekomst. Er veranderen dingen voor mijn gezin en mij en dat vind ik best eng, maar ik kan niet anders. Ik ga niet meer terug naar de situatie waarin ik zeker niet de baas was. De eerste opdrachten zijn af, we zijn druk bezig met de volgende en we zijn actief op zoek naar meer. Heb je ons nodig? Mail!

Het roer omgooien, dat zouden meer mensen moeten doen. Whiehoeee en gaan!