Zo veel te doen, zo weinig tijd

Tuesday Night Cowl

Op een woensdagavond plaats ik op diverse sociale media een paar foto’s van mijn meest recente project. Whatsapp staat op de trilstand en ook facebook laat zich via een triller horen. Mijn telefoon lijkt zo uit de winkel van Christine le Duc weggestapt. De col is een hit! Of ik ook eentje wil breien voor C en een voor S. J wil er ook wel eentje. In bruin, in grijs, in rood, hou maar op. Ik geef toe, het streelt mijn ego. Maarrrr…voor de helderheid…ik brei elk patroon één keer. So much to do, so little time, je kent het. En nee, ik ga niet op zoek naar de gewenste kleuren. Geen tijd voor en eigenlijk ook geen zin in.


Als iemand bij me aanklopt met het merk wol waar ik graag mee brei (want ik vind dat ik kieskeurig mag zijn) en me heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lief vraagt, wil ik er nog een keertje over nadenken… Als ik besluit ja te zeggen, sluit het project zich aan in de rij van projecten die ik nog wil doen en die lekker eerst zijn. Zoonlief wil namelijk ook nog een muts en een sjaal. En ik ben net begonnen met een feather and fan omslagsjawl voor mam. O ja, ik heb net een patroon gezien van een supercol voor mezelf. First things first. Deze hobby is vreet tijd. Waar koop ik dat?