maandag 11 november 2013

MediJA en Ravelry

Heb jij wel eens meegedaan aan de/een discussie over de zin en onzin van sociale media? Ik wel en vele malen ook. Ik bevind me in het kamp 'voor'. Een ieder die op welke wijze dan ook deelneemt aan de media vindt het in meer of mindere mate prettig om gezien/gehoord te worden. Waarom zou je anders een berichtje plaatsen dat door vriend (en vijand) kan worden gelezen? Je weet dat mensen de mogelijkheid hebben om te reageren en dat de reacties niet altijd zijn wat je graag zou lezen. Geschreven woorden zijn op vele manieren te interpreteren. En ook al heb je, met je hand op je hart, nooit bedoeld iemand te kwetsen, als de lezer het zo opvat, zijn de rapen gaar. Want boos zijn en vervelende dingen schrijven zijn zoveel makkelijker via een toetsenbord dan in het echie.

Je leert als gebruiker snel genoeg dat je de berichten moet scannen en dat je alleen de berichtjes leest, die je echt interesseren/vermaken. Toch is het in de praktijk vaak niet zo makkelijk de ongewenste of soms azijnpisserige reacties te negeren. De reactie-verwijder-button is, mits aanwezig, een uitkomst. Het is een reden waarom mensen helemaal niet beginnen aan dit soort sociaal gedoe. Ze vinden het nep, teveel gekonkel en getouwtrek, zonde van hun tijd of gewoon stom. En soms hebben ze gelijk.

Ik zie de voordelen er wel van. Sinds ik lid ben van een aantal fora, 'spreek' ik mijn familie vaker dan voorheen. Ik geef toe, heel diepgaand is het allemaal niet, maar dat is niet erg. Als we elkaar live zien, kunnen we het koetjes-en-kalfjesgebeuren overslaan en het over 'echte' zaken hebben. Ook mijn breiprojecten zet ik er met regelmaat op. Gewoon omdat ik het leuk vind te laten zien wat ik maak, vaak levert het leuke reacties op en soms een opdracht.

Daarnaast hou ik van schrijven, dus schrijf ik nu en dan ook een blog. Het typen van berichtjes is een oefening in het zo kort mogelijk noteren van informatie. De vlag moet de lading wel dekken. Zo makkelijk is dat niet. (Ik vrees dat ik vandaag weer 'nat' ga, so be it)

Mijn favoriete platform is zonder twijfel Ravelry. Dit is een brei- en haak community die zijn oorsprong vindt in de Verenigde Staten. Het heeft meer dan 3 miljoen leden wereldwijd. Mijn blogs worden gelezen in Finland, maar ook in de VS, Zuid-Afrika en in AustraliĆ«.  Reacties op projecten en posts komen ook van overal. Op Ravelry kun je de wereld aan informatie vinden. Patronen, soorten garens, tips en trucs, ontwerpers enzovoorts. Naast je eigen pagina waarop je je projecten plaatst (voor elk project maak je een eigen pagina aan waarop je, als je wilt, foto's kan plaatsen en alle details die je maar wilt over je werk), kun je in talloze groepen je vragen kwijt en praten over wat je bezighoudt. Als ik breitechnisch ergens niet uit kom, zet ik mijn vraag bij het passende forum en binnen een paar minuten is er ergens wel iemand die het antwoord post. Laatst zocht ik een soort wol die blijkbaar alleen over de grote plas te koop is. En zeker de kleur die ik wilde hebben, was hier in dit werelddeel niet te vinden. Ik heb een 'help' geplaatst en binnen de kortste keren kreeg ik bericht van een Nederlandse dame. Ze had de 'voorraden' van mede Ravelers doorlopen en zag dat iemand in Zuid-Limburg nog een grote hoeveelheid van de door mij gewenste wol had. Ik heb een berichtje gestuurd en yessss!!! Ik kon zonder de verschepingskosten (zwaar, dus veel) en eventuele wachttijd en gedonder bij de douane, aan de slag. Zo fijn!

Wat mensen nog wel eens tegenhoudt om aan Ravelry te beginnen, is dat het een Engelstalig platform is. Er zijn diverse Nederlandstalige fora, maar de hoofdmoot is inderdaad in het Engels. Steeds meer patronen worden vanuit het Engels in het Nederlands vertaald, maar je moet ze wel kunnen vinden. Je kunt meedoen aan zoveel fora als je wilt, maar dat hoeft niet. Aanmelden kost niets, het opent een schat aan informatie. Waarom plaats ik geen linkje naar Ravelry? Als je er wat mee wilt, zoek je het zelf wel op toch? Dit lijkt wel een reclamepraatje, maar ik heb gemerkt dat, als ik Marieke help op beurzen, veel mensen niet op de hoogte zijn van deze bron van informatie. Trouwens, vrijdag 15 en zaterdag 16 november zijn we te vinden op de handwerk en quiltdagen in Arnhem. Praten we dan verder...in het echie. 

Foto: Willow Cowl in Araucania Botany lace (ik neem hem mee naar Arnhem \0/)

2 opmerkingen:

  1. Fijn stukkie weer Joyce! Het leest altijd lekker weg, die schrijfsels van jou. Vooral doooooorgaan hoor!
    Lieve groet, Aal

    BeantwoordenVerwijderen