Mijn hobbies maken me buitengewoon happy. Van mijn muziek word ik heel gelukkig en van breien en daarvoor al, het garen waarmee ik dat doe ook. Hoe is het zo gekomen? Ik hou van kleur; heldere, sterke kleuren als dieproze, hemelsblauw, echt zeegroen, maar ook hollandse-wolken-grijs. Ik hou ook van natuur. Toen ik in aanraking kwam met natuurlijke wol in de mooiste handgeverfde kleuren en ik hoorde dat deze afkomstig is van Zuid Amerikaanse schaapjes die het goed hebben, was ik verkocht. Logisch toch dat ik daar ook iets mee wilde kunnen. Ik hou wel van een uitdaging. Nadat ik het basisgebeuren onder de knie had, ben ik al gauw overgestapt naar het wat gecompliceerdere werk. Hoe fijn is het dat je ontdekt dat je iets kan dat je nooit van jezelf had verwacht. Dat je van al die mooie kleuren en materialen iets kunt maken waar anderen (soms, als ik mijn project weggeef) maar vooral jijzelf heel blij wordt. Het is bij mij vooral het proces dat ik zo geweldig leuk vind. Al die losse steekjes omvormen tot iets prachtigs, soms bijna kunst. Vooral de organische vormen vind ik mooi.
Lieve Marieke van www.Wereldwol.nl, mijn allerfavorietste wolwebwinkel, vroeg me ooit of ik wilde helpen op een beurs waar ze haar wol en aanverwante artikelen aan de (vooral vrouw, maar ook man) wilde brengen. En ook dat vind ik heerlijk. Het kunstje, mensen iets uitleggen waardoor ze begrijpen hoe ze verder moeten en ze helpen aan de mooiste materialen van kwaliteit die ikzelf heb mogen ervaren is zo leuk, verslavend zelfs. Ik heb de afgelopen beurzen in Zwolle en Rijswijk genoten.
En dan de kers op de taart, ik mocht mee naar de Hobby und Handarbeitbeurs in de Kölnmesse in Keulen. Hallen vol met stands van zoveel merken op hobby- en handwerkgebied. Natuurlijk lag onze focus op wol. Ik heb mogen praten met onder andere de eigenaars van wolmerken waar ik al zo dol op ben. Het voelde voor mij een beetje als gesprek met mijn idolen, dat klinkt misschien overdreven, maar, als je het eerlijk bekijkt, een wereldberoemde zanger is in de basis ook maar gewoon een mens. Een topvoetballer is ook maar een kereltje dat toevallig goed overweg kan met een bal. Hij eet net als jij en ik ook gewoon een boterham en drinkt daar een glaasje melk bij. Met elkaar van gedachten wisselen over hun producten en daarnaast ook nog kletsen over allerlei andere dingetjes als de irritatie van duiven op je schoorsteen als je op zondag uit wilt slapen en de idioterie van voetballers die hun tanden in hun tegenstander zetten als ze die behoefte voelen. Man-o-man, wat een feest, wat word ik daar blij van. Daarnaast was het een uitstekende oefening om ons Engels weer eens op te poetsen. Als je de mensen hebt ontmoet achter het product, krijgt het nog meer betekenis. Of het wol is of een sport, vogels of kunst of wat dan ook, werkt dat niet zo voor iedereen?
Nu zit ik achter (of is het voor) mijn laptop na te genieten van al het moois dat ik heb gezien en gevoeld en alle lieve mensen die ik heb gesproken. De Kölschtimmerman heeft mijn hoofd overgeslagen, dat is mooi. Gelukkig hoef ik vandaag niet met de trein. De ICE is mooi en ruim, maar als elders in ons minilandje de stroom uitvalt, is hij bij lange na niet ruim genoeg. En op de terugweg, laat op de zaterdagavond, hadden we toch vertraging en misten onze aansluiting. De volgende trein liep ook vertraging op. Dat we op nog later op deze zaterdagavond met 2 drukke dagen in onze benen en met volle koffers over drukke treinperrons moesten rennen om niet ook de volgende trein te missen, was niet wat we hadden verwacht. Maar de rest van het weekend overtrof al mijn verwachtingen. Proost en happy knitting!
