Vlinders, huisdieren en een wipwapbed

Terwijl mijn voeten (in gedachten) een vreugdedansje dansen omdat ze eindelijk bevrijd zijn van hun schoenen, MOET ik even opschrijven wat we afgelopen dagen hebben beleefd. De brei- en haakdagen, daar heb ik het over. Zoals inmiddels bijna een traditie is geworden, help ik Marieke in haar Wereldwol stand. Lida en Ammerins maakten het Wereldwolcluppie compleet. Een supercluppie, dat was het. Thanx ladies! Helpen op de beurs is een ideale combinatie van dingen die ik graag doe: helpen, praten/kletsen, ervaringen uitwisselen, proberen samen met mensen uit te zoeken welk wolletje ze precies zoeken en dat dan te vinden. En niet onbelangrijk, dat vinden wij brei- en haakdagbezoekers allemaal, het gezellig met elkaar hebben. Dit was echt een beurs voor bijpraten met haak- en breivrienden, maar ook met mensen die je alleen kent van Ravelry of die je helemaal niet kent, kijken naar en kopen van allerlei prachtige producten en workshops volgen over technieken die je graag wilt leren.

Hoe leuk, het blijkt dat Wereldwol het ideale huisdier verkoopt! Na betaling van het aankoopbedrag krijg je in een fuchsiaroze tasje een heerlijke, zachter dan zachte streng handgeverfde zijde mee naar huis. Het enige wat je hoeft te doen is haar op de leuning van je bank leggen. Je hoeft haar niet te voeren, ze loopt niet door je beeld als je tv wilt kijken, ze verhaart/blaft/miauwt/bijt niet, je hoeft er niet mee naar de dierenarts, omdat ze nooit ziek is, wat wil je nog meer! Automatisch dwaalt je hand, terwijl je naar je lievelingsprogramma op tv kijkt, naar dat zachte strengetje. Onwillekeurig streel je de zachte vezels en misschien til je haar zelfs even op en leg je haar zachtjes tegen je wang.

Maar ik was ook zo blij voor onze strengen Malabrigo lace! Alhoewel het een prachtige kwaliteit heerlijk zachte wol is, sneeuwt ze op de beurzen om een of andere reden altijd een beetje onder in het wolgeweld. Maar deze keer had ze een van de hoofdrollen. Echt leuk! Wat ook meewerkt is, dat de nieuwste kleurtjes heel vrolijk zijn en er echt uit springen. Ik kon het niet laten ze nu en dan even geruststellend op de rug te kloppen. (Wie is er gek?...ach wat dan nog...)

Omdat Nieuwegein verder weg van huis ligt dan goed is voor onze vermoeide beurslijven, had Marieke een hotel voor ons geregeld. Fijn, heel fijn! Ik ga opgelucht op bed zitten, even relaxen en wip… het voeteneind van het bed zakt een centimeter of tien naar beneden en wap…het hoofdeinde komt eenzelfde tien centimeter omhoog! Heb ik dat, aan het voeteneinde ontbreken beide beddepoten. Een wipwapbed, zucht. Gelukkig konden we van kamer wisselen en hebben we na een welverdiend diner, lekker kunnen slapen. Op naar dag 2.

Op een gegeven moment komt er een dame met haar dochter bij ons aangewandeld. Haar dochter is op zoek naar wol en we raken aan de praat. Mevrouw draagt een allerschattigste gehaakte vlinderbroche. Echt zo’n vlindertje waar mijn dochters naam op staat. Bleek dat ze de vlindertjes samen met een vijftal andere dames maakt om te verkopen voor Diergaarde Blijdorp. Daar wordt namelijk een vlindertuin gebouwd. En het geld dat deze vlindertjes opbrengen, gaat rechtstreeks naar dit doel. Nog veel leuker. Jammer alleen dat ik in Leeuwarden woon en Blijdorp toch een naar eind fietsen is (zeker in deze omstandigheden). Mevrouw kijkt haar dochter aan en zegt dat ze deze vlinder, die ze speciaal vanochtend nog had gemaakt, wel aan me wil verkopen! Zo ontzettend lief! Ik ben dol op vlinders en sponsor graag de Blijdorpse vlindertuin. De vlinder is met me mee naar huis gegaan en mijn dochter is er dolblij mee!

De brei- en haakdagen, ik vind ze geweldig!